Znamo svi da med, kao i drugi poljoprivredni proizvodi zavise pre svega od hrane koju koriste životinje, pa i planinski med zavisi isključivo od paše i uslova u kojima se vrši sakupljanje istog. Kao prvo, planinski med je proizveden sa terena koji su najdalje od bilo kakvih zagađivaća, najčešće daleko i od saobraćajnica, a kamoli fabrika i gradskog smoga.

Površine sa kojih je sakupljan su prirodne livade ili šume na kojima se nikada nisu upotrebljavale nikakve hemijske materije, poput pesticida, veštačkih đubriva i slično.

Pošto su to prirodne livade, preovladavaju uglavnom autohtone vrste biljaka, često vrlo lekovite: bagrem,  majčina dušica,  različak i druge livadske trave, divlja malina i kupina,  kao i medljika sa smrče i jele. Lekovitost ovih biljaka nam je dobro poznata. Planinski med obično ima tamniju boju, specifične je prijatne arome i prijatno gorkastog ukusa.

Lekovita svojstva

Planinski med jača organizam, povećava zaštitne imune mehanizme, deluje dobro kod oboljenja disajnih kanala, stomačno-crevnog kanala, kod gnojavih traumatskih rana, ginekoloških oboljenja. Kao sredstvo za iskašljavanje i protivupalno sredstvo se uzima u vidu inhalacija, sirupa ili u prirodnom vidu. Kod kožnih oboljenja i rana se koristi za previjanje. Vrlo dobro deluje u vidu lokalnih aplikacija za lečenje hroničnih rinitisa i sinusitisa.